● (od)dech \zaprzećarło дыхание (дух) захватило (заняло, спёрло)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zaprzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapierać II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaprzeć — dk XI, zaprzećprę, zaprzećprzesz, zaprzećprzyj, zaprzećparł, zaprzećparty, zaprzećparłszy zapierać ndk I, zaprzećam, zaprzećasz, zaprzećają, zaprzećaj, zaprzećał, zaprzećany 1. «zwykle w odniesieniu do oddechu: powstrzymać, wstrzymać, zatamować»… … Słownik języka polskiego
zaprzeć się — siebie «postąpić niezgodnie ze swoimi przekonaniami»: Nie ma świadomości, że zapiera się siebie. On chce po prostu żyć za wszelką cenę. Przekrój 26/2001 … Słownik frazeologiczny
zaprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapierać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaprzeć — Dech komuś zapiera (w piersiach) zob. dech 4. Okna, drzwi itp. zaparte na głucho zob. głucho. Z zapartym tchem zob. dech 8 … Słownik frazeologiczny
zapierać się – zaprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierać się mocno o coś, nie dając się poruszyć lub szukając punktu oparcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaparł się nogami w ziemię. Zaparł się rękami o framugę drzwi. Zaparł się i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapierać się — Zaprzeć się siebie «postąpić niezgodnie ze swoimi przekonaniami»: Nie ma świadomości, że zapiera się siebie. On chce po prostu żyć za wszelką cenę. Przekrój 26/2001 … Słownik frazeologiczny
zaparcie — n I 1. rzecz. od zaprzeć. 2. «obstrukcja, zatwardzenie» 3. «ofiarne, wytrwałe, pełne wysiłku działanie; poświęcenie, samozaparcie» Pracować z całym zaparciem nad czymś. zaparcie się 1. rzecz. od zaprzeć się. 2. to samo, co zaparcie w zn. 3… … Słownik języka polskiego
zapierać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zapieraćam, zapieraća, zapierać ają, zapieraćany {{/stl 8}}– zaprać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zapieraćpiorę, zapieraćpierze, zapieraćpierz, zapieraćany {{/stl 8}}{{stl 7}} prać wstępnie, zwykle ręcznie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
człowieczeństwo — n III, Ms. człowieczeństwowie, blm «natura ludzka, istotne cechy człowieka, godność ludzka; bycie człowiekiem» Zdolność tworzenia kultury jest znamieniem człowieczeństwa. Zaprzeć się swego człowieczeństwa … Słownik języka polskiego
zapierać — I → zaprać II → zaprzeć … Słownik języka polskiego
